Rechtop is in zicht

Dit had ik echt nooit verwacht, wat ongelooflijk! Het streefbedrag voor de therapie is binnen een week bij elkaar. Super bedankt lieve allemaal. Nu kan de focus op de voorbereidingen en voor het eerst in 6 jaar heb ik hoop dat er betere tijden komen.

Eigenlijk had ik tot 15 mei ingepland om de crowdfundingsactie actief in te zetten. Wie had ooit kunnen denken dat het zo snel bij elkaar zou zijn? En wat me het meest ontroerd hieraan is alle lieve woorden en zoveel mensen die ik amper of niet ken of die ik van super lang geleden ken. Schoolmaatjes van de lagere school, van de twee middelbare scholen, eilandgenoten, zelfs ook lotgenoten, ex-collega’s van de gemeente Texel, SNV, maar ook van mijn studentenbaantjes in de Horeca en de Congreswereld. En natuurlijk heel veel lieve familieleden en vrienden. Ik ben zo onder de indruk en ongelooflijk dankbaar.

Bijzonder was ook de media aandacht. Hoewel ik het eng vond en het voor de donaties kennelijk niet perse nodig had, geeft het wel weer bekendheid aan de ziekte ME/CVS en dat is hard nodig.

En nu gaat het aftellen dus al beginnen. Nu het zeker is dat ik kan gaan word ik eigenlijk een beetje ongeduldig merk ik. Het moeten liggen, het strak plannen van mijn energie, het nee zeggen tegen zoveel leuke dingen…..ik vind het allemaal zoveel stommer ineens. Gek hoe het brein werkt. Ik heb mezelf lang getraind in het accepteren van mijn fysieke staat en er het beste van maken op een zo positief mogelijke manier. Maar dat werkt nu niet meer vrees ik. Ik wil verbeteringen, zo snel mogelijk. Maar goed, na de intake online in juni, gaan Kees en ik 15juli naar Norwich voor drie weken. Nog even geduldig aftellen dus!

Er zijn wel manieren waarop ik mezelf wil voorbereiden. Binnen mijn huidige fysieke grenzen wil ik mijn conditie zo goed mogelijk krijgen. Ik doe altijd al oefeningen en wandel of fiets op mijn ligfiets in het weekeinde, maar dat hoop ik een beetje op te schroeven. Kijken hoe rekbaar mijn conditie is… en het is uiteraard ook een kwestie van prioriteiten stellen, dus sociaal even iets minder én de uitdaging om meer te delegeren! Daarnaast zal ik een lichte detox doen en oefen ik vooral heel veel met mijn lichaam aanvoelen met de aanwijzingen van de therapie die ik al weet. Want dat wordt, als ik mijn lotgenootjes die al zijn geweest hoor, de grootste uitdaging. De oefeningen ontspannen doen met een lijf dat al jaren in opperste parate staat is, in een soort overalertstand, zonder de grenzen te overschrijden.

Ik houd jullie op de hoogte! Tot snel

Lieve groet, Karmijn